J2ME (Java na urządzenia przenośne/mobilne)

Java logo

Framework był rozwijany w latach 2000-2010. W tym czasie była to  popularna technologia  wykorzystywana do tworzenia gier i aplikacji na urządzenia przenośne/mobilne.

J2ME (Java 2 Micro Edition) jest standardem tworzenia oprogramowania na urządzenia przenośne/mobilne (telefony komórkowe, smartfony, PDA) opierającym się na języku programowania Java.

J2ME definiuje dwie tzw. konfiguracje:

  • CLDC (Connected Limited Device Configuration) – dla urządzeń o ograniczonych możliwościach technologicznych (czyli większości telefonów komórkowych, które oferują relatywnie mniejszą ilość dostępnej pamięci operacyjnej, czy mocy obliczeniowej procesora)
  • CDC (Connected Device Configuration) – dla urządzeń o lepszych parametrach, np. smarfonów, Pocket PC, PDA

Dodatkowym rozróżnieniem były tzw. profile, z których od początku najbardziej popularnym, bo obsługiwanym przez telefony komórkowe, był MIDP (Mobile Information Device Profile) występujący w wersji 1.0 oraz nowszej, obsługiwanej wówczas przez większość telefonów wersji 2.0, która wprowadziła spore możliwości dla programistów J2ME, m.in.:

  • wspomaganie aplikacji multimedialnych i gier: automatyczna obsługa ruchomych elementów (tzw. sprite’ów), ruchomego tła – wykorzystując wbudowane możliwości telefonów komórkowych
  • obsługę streamingu dźwięku, czyli możliwość ciągłego odtwarzania wysokiej jakości muzyki lub efektów dźwiękowych,
  • komunikację internetową (HTTP, HTTPS).